Werken is geen kwestie van 32 of 48 uur, maar een vrije keuze

Wie wil werken, mag niet, en wie zou moeten werken, wil niet. Werken en verdienen zou gewoon een vrijheid moeten zijn je leven lang.

We zijn op enkele maanden van de verkiezingen en daar komen de symboolbeloftes weer: PS-voorzitter Magnette zwengelt het hangmatdenken nog wat verder aan met een utopisch voorstel rond 32 uur werken met behoud van loon, waarna Vincent Van Quickenborne van Open VLD meteen countert met 48 uur werken zonder overuren zwaar te belasten.

Puur opbod in de aanloop naar de verkiezingen van twee heren die nog maar net de kans gekregen hebben om dat in beleid om te zetten. Met de 32 uur van Magnette gaan we zeker niet mee, over de 48 uur zouden we nog kunnen nadenken. Ware het niet dat het praatjes voor de vaak zijn.

Waar het echt om gaat, is dat werken gewoon een vrije keuze zou moeten zijn en dat je niet gestraft of belast hoeft te worden als je iets meer wilt verdienen. Heel je leven bemoeit de overheid zich met je werkethiek: 

Werken als jobstudent

Het begint al als jobstudent, vanaf het jaar waarin je zestien wordt. Eindelijk kun je eens een centje bijverdienen om je eerste jonge dromen waar te maken, maar dan blijkt dat er meer niet mag dan dat er wel mag. De werkgever die tevreden over je is en je gerust nog meer kansen wil bieden om je te ontplooien, mag je niet zomaar wat langer laten werken. Lees er maar eens onze tweet op na: jobstudenten moeten onbeperkt kunnen bijverdienen in evenwicht met hun studies. Zonder als of maar. 

Bijverdienen tijdens je werkende leven

Je bent alleenstaande en je hebt toch tijd, of je hebt een gezin dat je eens een extra duwtje wilt geven om iets leuks te kunnen doen: dan moet je nu heel goed nadenken of die 6, 8 of 10 uren die nog extra je wilt presteren, wel effectief iets zullen opleveren. Met onze progressieve belastingschalen heb je zelfs kans dat je verlies lijdt. Dat kan toch nooit de bedoeling zijn: gas geven en remmen tegelijk? Ons land is nog niet rijp voor een flat tax, maar overuren zouden vrij moeten kunnen zonder dat je er extra op belast wordt. Dat er een maximum van 60 uren die je in een week mag werken op staat, zoals in Duitsland, lijkt ons voor de goede gezondheid dan wel een aanvaardbaar gegeven. 

Werken als gepensioneerde

Volgens ons – en volgens experts – is 42 jaar een volledige loopbaan, omdat je dan voldoende bijgedragen hebt aan de sociale zekerheid. Als je dan gewerkt hebt tot je 64ste of 65ste, heb je echt wel je plicht vervuld en zou je een vrij mens moeten zijn. Wil je van je pensioen genieten, dan is dat je van harte gegund. Wil je de maatschappij, een bepaalde instelling of een bedrijf nog van dienst zijn met je kennis en ervaring, dan moet dat in alle vrijheid kunnen, zonder verdere bedrijfsvoorheffing of sociale lasten. 

Neem contact op met Ivan Sabbe en versterk de beweging van VoorU: samen bouwen aan een Vlaanderen waar werken loont en ondernemen beloond wordt. Uw stem en steun zijn de sleutels tot onze gezamenlijke vooruitgang.

Nabeschouwing verkiezingen 9 juni 2024

7 werven, 12 werken = 1900 euro voor elke burger

Open brief aan Bart De Wever (N-VA)