Samen met de commissie Economie van het Vlaams Parlement was ik de voorbije twee dagen in Tallinn, de hoofdstad van Estland. Estland staat op het vlak van e-government al een paar stappen verder dan België/Vlaanderen. Het gebruik van de elektronische identiteitskaart is er sterk ingeburgerd, zo ook in de gezondheidszorg. Doordat de uitwisseling van gegeven tussen dokters, patiënten, apothekers en overheid allemaal digitaal gebeurd, is er geen nood aan een logge tussenstructuur als die van de mutualiteit en worden de administratieve en financiële lasten tot een minimum beperkt. Ook ons land zou wel varen bij een dergelijk e-health systeem.
De Estse overheid verzorgt een groot deel van haar dienstverlening via het internet. Zo vullen 94 procent van alle Esten hun belastingaangifte online in en kan sinds 2005 via het internet gestemd worden. Bij de vorige parlementsverkiezingen bracht een kwart van de kiezers zijn stem uit via het internet.
De nieuwe technologie maakt het bestuur efficiënter, sneller, eenvoudiger en klantvriendelijker. En dat is net wat we ook in België/Vlaanderen nodig hebben. Het Estse e-health systeem moet voor ons land een voorbeeld zijn voor een grondige hertekening van de gezondheidszorg.
Het RIZIV (Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsuitkering) geeft jaarlijks om en bij de 900 miljoen euro aan de mutualiteiten als remuneratie voor de administratie in het kader van het vergoeden van de patiënten voor de geleverde zorgen. Dat bedrag is natuurlijk buitensporig hoog en daarom moet werk gemaakt worden van een systeem van e-health waarbij alle betalingen gebeuren via het systeem, dokters het dossier van hun patiënten kunnen consulteren en patiënten hun dossier kunnen opvolgen via dat ene digitale systeem.
In België/Vlaanderen beschikt elke burger over een sis-kaart. Die kaart kan de basis vormen voor het systeem. De patiënt betaalt dan enkel het remgeld en het RIZIV stort het overige deel waarop de arts recht heeft rechtstreeks door naar de arts. Met een dergelijk systeem wordt de administratie van de mutualiteiten (een logge tussenstructuur) ontlast of zelfs overbodig en kan er op jaarbasis dan ook fors worden bespaard. Een recurrente vermindering van financiële en administratieve lasten. Wie kan daar tegen zijn?
